Güneydoğu Anadolu Bölgesi Hakkında Bilgiler

Güneydoğu Anadolu Bölgesi, ülkemiz topraklarının %8 ilk bir bölümünü kaplar. En küçük bölgedir. Ova ve platolar ile kaplı bir bölgedir. Bölgede Akdeniz iklimi, tarzı değişmiş bir şekilde etkisini gösterir. Kışlar biraz daha soğuk, yazlar da biraz daha sıcak geçer. Tarım buğday ekimi üzerine yoğunlaşmıştır. Ekime elverişli olmayan yerlerde ise küçükbaş hayvancılık gelişmiştir. Bölgede bulunan başlıca madenler, petrol, fosfat ve asfaltit. Bölgenin turizm potansiyeli çok fazladır. Gezip görülecek bir çok yeri bulunmaktadır.

Bölge 9 tane ili kapsamaktadır.

• Gaziantep
• Kilis
• Adıyaman
• Şanlıurfa
• Diyarbakır
• Mardin
• Batman
• Siirt
• Şırnak

Gaziantep; Akdeniz Bölgesi ile Güneydoğu Anadolu Bölgesinin birleştiği bir konumdadır. Akdeniz iklimi ve Karasal iklimin geçiş alanıdır. Güney bölüm Akdeniz ikliminin etkisinde olsa da, kışlar soğuk ve yağışlı, yazlar sıcak ve kurak geçer. Bölgenin en gelişmiş ilidir. Tarım ve sanayi önemli geçim kaynaklarıdır. Küçükbaş hayvancılık gelişmektedir. 9 ilçesi vardır. Bunlar; Şahinbey, Şehitkamil, Nizip, İslahiye, Nurdağı, Araban, Oğuzeli, Yavuzeli, Karkamış.

Kilis; bir sınır şehridir. Büyük bir saha ormanlar ile kaplıdır. Bu sebep ile av hayvanları bakımından zengindir. Genel itibari ile Akdeniz ikliminin etkisi altındadır. Tarım ekonomik anlamda çok önemlidir. Zeytin ve Bağcılık önemli tarım ürünleridir. 4 tane ilçesi vardır. Bunlar; Merkez, Musabeyli, Elbeyli, Polateli.

Adıyaman; Güneydoğu Torosları’nın güney tarafında yer alır. İlin Kuzeyinde karasal iklim hüküm sürerken, Güneyinde ise kışlar ılık ve yağışlı, yazlar kurak ve sıcak geçmektedir. En önemli geçim kaynakları, tarım ve hayvancılıktır. Önemli madenleri, krom, bakır ve petroldür. Sanayi fazla gelişememiştir. 9 ilçeden meydana gelmiştir. Bunlar; Merkez, Kahta, Besni, Gölbaşı, Gerger, Sincik, Çelikhan, Tut, Samsat.

Şanlıurfa; geniş düzlüklerin çoğunlukta olduğu bir bölgedir. Yazların uzun ve çok sıcak, kışların ise soğuk geçtiği karasal iklimin etkisindedir. Tarım en önemli geçim kaynağıdır. Hayvancılık da tarımdan sonra gelen gelir kaynağıdır. 13 tane ilçesi vardır. Bunlar; Eyyübiye, Haliliye, Siverek, Viranşehir, Karaköprü, Akçakale, Suruç, Birecik, Harran, Ceylanpınar, Bozova, Hilvan, Halfeti.

Diyarbakır; dağlar, ovalar ve platolardan oluşan çanak şeklinde bir havza görünümündedir. İl de sert karasal iklim ve yarı kurak yayla iklimi bir arada görülür. Ekonomi tahıl ekimi başta olmak üzere tarıma dayalıdır. Sebze ve meyve üretimi her geçen gün gelişmektedir. Sanayi ise ekonomi de çok fazla bir etki yaratmamaktadır. 17 ilçesi vardır. Bunlar; Bağlar, Kayapınar, Yenişehir, Ergani, Bismil, Sur, Silvan, Çınar, Çermik, Dicle, Kulp, Hani, Lice, Eğil, Hazro, Kocaköy, Çüngüş.

Mardin; geniş ovaları bulunan, kuzeyi dağlık güneyi düzlük bir bölgedir. Karasal iklim ile Akdeniz iklimi arasında geçiş özelliği gösteren bir iklim etkisi görülmektedir. Tarım ve hayvancılık en önemli geçim kaynaklarıdır. Sanayi yeteri kadar gelişmemiştir. 10 tane ilçesi bulunmaktadır. Bunlar; Kızıltepe, Artuklu, Midyat, Nusaybin, Derik, Mazıdağı, Dargeçit, Savur, Yeşilli, Ömerli.

Batman; dağlarla kaplı bir bölgedir. İl merkezinin bulunduğu Batman ovası en büyük ovasıdır. Genel olarak Akdeniz ikliminin özelliklerini taşır. Ekonomi büyük oranda petrol üzerine yoğunlaşır. Ovalar da tarım, dağlık bölgelerde ise hayvancılık geçim kaynaklarıdır. Sanayi çok fazla gelişmemiştir. 6 tane ilçesi bulunur. Bunlar; Merkez, Kozluk, Sason, Beşiri, Gercüş, Hasankeyf.

Siirt; çoğunluk dağlar ve platolardan oluşur. Ovalar Batı ve Güneybatı da bulunur. Yazların sıcak ve kurak, kışların ise soğuk ve yağışlı geçtiği karasal iklimin etkisi altındadır. Tarla tarımı, meyvecilik ve hayvancılık en önemli geçim kaynaklarıdır. Sanayi pek gelişememiştir. 7 tane ilçesi vardır. Bunlar; Merkez, Kurtalan, Pervari, Baykan, Şirvan, Eruh, Tillo.

Şırnak; akarsu vadileri ile parçalanan dağlık ve engebeli bir alandır. Karasal iklimin hüküm sürdüğü il de, yüksek yerler çok kar yağışı alır. Tarım ve ticaret geçim kaynaklarındandır. Özellikle kırsal kesimlerde en önemli geçim kaynağı hayvancılıktır. Sanayi gelişmemiştir. 7 tane ilçesi vardır. Bunlar; Cizre, Silopi, Merkez, İdil, Uludere, Beytüşşebap, Güçlükonak.