Doğu Anadolu Bölgesi Hakkında Bilgiler

Doğu Anadolu Bölgesi ülkemizin %21 lik pay ile en büyük alana sahip bölgesidir. Platolar ile kaplıdır. Tarımsal nüfus bütün bölgelere göre en fazladır. İklimin sert karasal bir tutum izlediğinden tarımsal faaliyet çok gelişememiştir. Ekonomik faaliyet olarak en önemlisi hayvancılıktır. Yeraltı zenginlikleri bakımından en zengin bölgedir. Doğu Anadolu Bölgesi, Sanayi bakımından en fakir bölgedir. Turizm açısından çok güzel yerleri vardır. Turizm hızla gelişmektedir.

Doğu Anadolu Bölgesi içinde 14 il bulunmaktadır.

• Malatya
• Erzincan
• Elazığ
• Tunceli
• Bingöl
• Erzurum
• Muş
• Bitlis
• Kars
• Ağrı
• Ardahan
• Van
• Iğdır
• Hakkari

Malatya; çoğunluk dağlar, platolar ve yaylalardan oluşur. Ovalar azınlıktadır. Kışların uzun ve soğuk, yazların ise kurak ve sıcak geçtiği sert karasal iklimin etkisindedir. İl de ekonomi tarım, hayvancılık, ormancılık ve balıkçılık üzerine kurulmuştur. Tarıma dayalı sanayi de gelişmiştir. 13 ilçesi vardır. Bunlar; Yeşilyurt, Battalgazi, Doğanşehir, Akçadağ, Darende, Hekimhan, Yazıhan, Pütürge, Arapgir, Kuluncak, Arguvan, Kale, Doğanyol.

Erzincan; yüksek dağlar ve platolar ile kaplıdır. Ovaları az ve verimlidir. Sert bir karasal iklimin hüküm sürdüğü bölge fazlaca kar yağışı alır. En önemli geçim kaynağı tarım ve hayvancılıktır. Sanayi ve madencilik de gelişmeye çalışmaktadır. 9 tane ilçesi vardır. Bunlar; Merkez, Tercan, Üzümlü, Refahiye, Çayırlı, İliç, Kemah, Kemaliye, Otlukbeli.

Elazığ; dağları, platoları ve küçük ama verimli ovaları olan bir bölgedir. Her ne kadar karasal iklim hüküm sürse de, Keban barajı kurulduktan sonra yer yer Akdeniz iklimi etkileri de görülmektedir. Tarımsal ürünler, sanayi ve ticarete dayalı bir ekonomisi vardır. 11 ilçesi vardır. Bunlar; Merkez, Kovancılar, Karakoçan, Palu, Baskil, Arıcak, Maden, Sivrice, Keban, Alacakaya, Ağın.

Tunceli; Anadolu’nun, en yüksek dağlarının olduğu bir bölgedir. Platoları fazla, ovaları az miktardadır. Yazların serin ve kısa, kışların ise uzun ve soğuk geçtiği karasal iklime sahiptir. En büyük geçim kaynakları tarım ve hayvancılıktır. Sanayi ise pek gelişememiştir. 8 ilçesi vardır. Bunlar; Merkez, Pertek, Mazgirt, Çemişgezek, Ovacık, Hozat, Pülümür, Nazımiye.

Bingöl; % 80 dağlık bir alandadır fakat şehir merkezi ovada kurulmuştur. Sert bir karasal iklimin etkisinde olan il de, yazlar kurak ve sıcak, kışlar ise uzun ve bol kar yağışlı geçer. Geçim kaynakları, tarım, hayvancılık ve ormancılıktır. Sanayi gelişmemiştir. 8 ilçeden meydana gelmiştir. Bunlar; Merkez, Genç, Solhan, Karlıova, Adaklı, Kiğı, Yedisu, Yayladere.

Erzurum; çevresi dağlar ile çevrili bir bölgedir. Bölgenin ancak %4 kadarı ovadır. Kışların soğuk ve karlı, yazların ise sıcak ve kurak geçtiği karasal iklimin etkisi altındadır. Ekonomisi tarıma dayalıdır. Hayvancılık ve ormancılık da önem kazanmıştır. Sanayi ise yeni gelişmeye başlamıştır. 20 ilçesi vardır. Bunlar; Yakutiye, Palandöken, Aziziye, Horasan, Oltu, Pasinler, Karayazı, Hınıs, Tekman, Aşkale, Karaçoban, Şenkaya, Çat, Tortum, Köprüköy, İspir, Narman, Uzundere, Olur, Pazaryolu.

Muş; yüksek ve dağlıktır. Kışların uzun ve soğuk, yazların ise kısa, sıcak ve kurak geçtiği sert bir karasal iklimin etkisindedir. Sanayinin gelişemediği il de, geçim kaynağı tarımdır. Fakat hayvancılık tarımdan önde geliyor. 6 tane ilçesi vardır. Bunlar; Merkez, Bulanık, Malazgirt, Varto , Korkut, Hasköy.

Bitlis; dağlık bir bölgede konumlanmıştır. Dağların çoğu 2000 metre yüksekliktedir. Sert bir karasal iklim hüküm sürmektedir. Tarım, hayvancılık ve ormancılık önemli geçim kaynaklarıdır. Sanayi ise yeni gelişmektedir. 7 ilçeden oluşur. Bunlar; Tatvan, Merkez, Güroymak, Ahlat, Hizan, Mutki, Adilcevaz.

Kars; Türkiye’nin en yüksek yaylalarının üzerine kurulmuştur. Kışın çok uzun sürdüğü, kar yağışının bol olduğu, sert bir yüksek yayla ikliminin etkisi altındadır. Tarım, hayvancılık ve ormancılığa dayalı bir ekonomisi vardır. Sanayi, ticaret ve turizm de yeni yeni gelişmektedir. 8 ilçesi vardır. Bunlar; Merkez, Kağızman, Sarıkamış, Selim, Digor, Arpaçay, Akyaka, Susuz.

Ağrı; en engebeli bölgelerden biridir. Yüksek dağları sembol olmuştur. Ülkenin en uzun ve en soğuk kışının geçtiği il de, sert bir karasal iklim hüküm sürer. En önemli geçim kaynağı hayvancılıktır. Koyun yetiştiriciliği çok yoğundur. Tarım da önemli bir yer tutar. Sanayi yeni yeni gelişim göstermektedir. 8 ilçeden oluşur. Bunlar; Merkez, Patnos, Doğubayazıt, Diyadin, Eleşkirt, Tutak, Taşlıçay, Hamur.

Ardahan; yüksek dağlar ve yaylalardan oluşur. Ovaları, akarsu vadileri boyunca devam eder. Yüksek bir sert yayla iklimi etkisi altındadır. Geçim kaynakları, hayvancılık ve tarıma dayalıdır. Sanayi ve turizm pek gelişememiştir. 6 tane ilçesi vardır. Bunlar; Merkez, Göle, Çıldır, Hanak, Posof, Damal.

Van; volkanik dağlarla kaplı yüksek bir alanda kurulmuştur. Kışların sert ve uzun geçtiği sert bir karasal iklimin etkisi altındadır. Tarım, küçükbaş hayvancılık ve hayvancılığa dayalı sanayi geçim kaynaklarıdır. 13 tane ilçesi bulunur. Bunlar; İpekyolu, Erciş, Tuşba, Edremit, Özalp, Çaldıran, Başkale, Muradiye, Gürpınar, Gevaş, Saray, Çatak, Bahçesaray.

Iğdır; Güneyi ve Batısı yüksek dağlar ile çevrilmiş, Kuzeyi ve Doğusu ise ovalık bir alandır. Düz kesimler karasal iklimden etkilenmez, daha yumuşak bir etki görülür. En az yağış alan iller dendir. Tarım ve hayvancılık en önemli geçim kaynağıdır. Sanayi ve turizm henüz pek gelişmemiştir. 4 tane ilçesi vardır. Bunlar; Merkez, Tuzluca, Aralık, Karakoyunlu.

Hakkari; çoğunluk dağlar ve yaylalardan meydana gelir. Kışlar uzun ve sert geçen karasal iklimden etkilenmektedir. Hayvancılık en önemli geçim kaynağıdır. Az gelişmiş ilimizdir. Sanayi ve madenler bakımından çok fakirdir. 5 ilçesi vardır. Bunlar; Yüksekova, Merkez, Şemdinli, Derecik, Çukurca.